Een hersteltraining hoeft niet te betekenen dat je het de hele tijd rustig aan doet. Soms is het goed om te werken aan kracht door het mulle zand op te zoeken. De inzet blijft natuurlijk herstel voor het leeuwendeel van de training.

Na twee rustige trainingen op vrijdag en zaterdag volgde op zondag een zogenaamde cresecendoloop, waar je steeds een stukje dichter bij het marathontempo gaat lopen. Een pittig loopje, maar wel leuk om te doen met zijn drieën.

Donderdag train ik meestal mee met de loopgroep op de baan. Echter, vandaag is er geen baantraining en daarom trok er alleen op uit voor een snelle duurloop van 10 km.

Rustig aan breekt het lijntje niet. Als ik zonder blessures aan de start van de marathon wil verschijnen, zal ik kwaliteitstraining moeten afwisselen met rustige training. Zo blijft het lichaam heel.

Ik heb mijn eerste 30 km erop zitten in maar liefst 2.28 uur, iets sneller dan 5 min/km dus.

Na een training op donderdag en twee rustige dagen daarop volgt zondag een lange duurloop van 30 km via de Road2Rotterdam trainingsloop van AV Sprint. Ik ga mee met de 5:15 min/km groep.

Na een rustdag op maandag volgenden dinsdag een clubtraining en woensdag een uurloop. Alles gaat nu zijn gangetje, precies als ik zou willen.

Trainen voor een marathon is best wel zwaar, maar het hoort erbij. Verder was er op zondag een zogenaamde crescendo-loop, die me laat wennen aan een moe gevoel in de benen, zo typisch in de laatste 10 km van een marathon.

Hoe loop je een ideale marathon en wat heb ik donderdag tijdens de clubtraining gedaan?

Na de mislukte wedstrijd pak ik de scherven van mijn trainingsschema weer op. Een gemiste wedstrijd is immers geen excuus om bij de pakken neer te gaan zitten.