Er zijn weer wedstrijden in het vooruitzicht. Dat is altijd goed voor het gemoed.
Twee weken trainen om in vorm te komen voor een trimloop die wellicht niet eens door zal gaan. Ik schreef erover om mijn frustratie te uiten.
Ik heb weer een doel om voor te trainen. Dat is zoveel makkelijker dan voor fitheid te trainen.
Ik kon niet regelmatig trainen door extremen in het weer, maar ik heb in de afgelopen twee weken wel gemiddeld vier keer per week getraind in plaats van drie keer. De training lijkt ook zijn vruchten af te dragen, sneller dan ik had verwacht.
Twee maanden voorzichtig trainen en de weekomvang uitbreiden leidde tot een basisconditie goed genoeg om op de baan te trainen met mijn loopgroep, de Marathongroep, ook wel loopgroep langere afstanden genoemd.
Ik gooide het schema wat om, zodat ik een uitdaging kon doen op mezelf. Ik koos een populair parcours in Bergen op Zoom om de uitdaging uit te voeren. Vijf dagen hardlopen, waarvan een rustdag en een dag met een langere afstand, niet omdat het moet, maar omdat het kan.
Het was in de afgelopen vijftien dagen niet makkelijk om gemotiveerd te blijven voor het hardlopen. Gelukkig had ik een uitdaging, een uurloop op een rustig tempo.
Er kwam even de klad in mijn “hardlooptraining”, maar dat was gelukkig snel over. Ik loop nog steeds op rustig tempo, als een trimmer dus. Het is niet dat ik meer ambitie dan dat kan hebben met zoveel overgewicht.
Ik de afgelopen twee weken ging het iets beter met het hardlopen, zij het dat drie rustdagen nodig waren om te wennen aan zoveel kilometers in een week.
Als het niet gaat zoals het moet, moet het maar zoals het gaat. Wijze woorden in deze onzekere tijd. Ik heb maar hardgelopen op de een sukkeldrafje.
